Bij Alice in Wonderland...Wat Phra Kaeo

Onze derde dag zit erop. We feesten niet alleen, dat was maar om te beginnen. Gisteren en vandaag gingen we de culturele toer op.

1 januari:

Tuk tuk( brommer met overdekte achterbak) pikte ons op van de straat om ons tegen een mini "Happy New Year"sprijsje naar het “Palace”te voeren, het doel van onze namiddag. En we kregen zelfs een extraatje: de grote gouden staande Boeddha met zijn eigen  tempel ernaast waar hij helemaal niet in kon. Volgens mij was er iets mis, die boeddha had niets speciaals en ik had er nog nooit van gehoord. Toch maar direct naar The Palace: dat dachten we maar, dien tuktukker zei wel yes, yes maar we reden de volledig verkeerde richting uit tussen het superdrukke 1 januariverkeer waarvan ik niet moet zeggen dat de uitlaatgassen absoluut geen Diorparfum verspreidden…Stop aan een steegje, even winkeltje binnenwippen ( beetje gedwongen) bij de meesterkleermaker die voor een prikje een chique kostuumeke  zou maken voor Rene, het modelleke leek wat achterhaald en hij had dit nu toevallig ook niet nodig! We werden een beetje kribbig en zette de man aan om naar ons doel te rijden. Yes, Yes, en wijle weg, rare coté voor een paleis: een boottochtje langs de rivier, zijn “buddy” stond al klaar met zijn schuit, het pakte weer geen verf dus toch maar grommelend naar het Palace waar hij ons dan nog aan de achterzijde ervan dropte. Allée we waren er en hij had aan ons niet veel verdiend!

De volgende twee uren wandelden we precies door een droomwereld als Alice in Wonderland. We betraden de bekende, Wat Phra Kaeo een samenspel van tempels, terrassen, complex met torens, reuze grote grimmige wachters, fijne nimfen met een broze subtiliteit van schoonheid, gekke marionetten-apenfiguren in gekke houdingen…alles in ondenkbare schittering van kleuren, spiegels, bloemen van porselein die van torens  marsepeinen taarten maakten. Een voor ons misschien kitscherig schouwspel maar bewonderenswaardig voor de kunstenaars die het verwezenlijkten. De “fotoshoots” hebben we wijselijk niet geteld!

Zoals de vorige avond ploften we onze vermoeide leden in barzetels van de Khaosan, lesten onze dorst met een Tiger en vulden onze magen met het Thaïse lekkers. Nu we de weg kenden was “te voet” niet ver en kropen we weer moe maar tevreden in onze bedjes!

( toch was er eentje die om half drie nog even wou nieuwjaar wensen…verstrooid maar met veel goede bedoelingen…)

ps.de bijhorende foto's staan wel van achter naar voor.